Αγώνες

Τελικά φαίνεται πως το Ράλλυ ΔΕΘ είναι ο αγώνας με τις μεγαλύτερες ανατροπές για την ομάδα μας. Πέρυσι μείναμε με τα λινά στα λάστιχα μια ειδική πριν το τέλος και ενώ ήμασταν με διαφορά πρώτοι, χάσαμε τόσο χρόνο που πήραμε τη δεύτερη θέση. Φέτος... αποκλειστήκαμε!! από τα τελικά αποτελέσματα ενώ και πάλι ήμασταν πρώτοι στα Ν/2! Αιτία αποκλεισμού το ύψος του αυτοκινήτου που μετρήθηκε 8 χιλιοστά! μικρότερο από το ελάχιστο ύψος της ομολογκασιόν του 106.

Η αρχική έκπληξη του Νίκου για το πως μπορεί να βρέθηκε χαμηλότερο τη στιγμή που έχει μετρηθεί σε πολλούς αγώνες και ήταν σωστό, είχε την απάντηση στην τελευταία αλλαγή που έγινε στο αυτοκίνητο. Πριν το Σπριντ Κοζάνης μπήκε μια μεταχειρισμένη τετράδα αμορτισέρ Peugeot Sport τα οποία προφανώς και κράτησαν το σασί λίγο χαμηλότερα και τόσο ώστε να ξεφύγει από τις προδιαγραφές αλλά να μην το καταλάβουμε με το.. μάτι (μιας και από το... 2003 δεν ασχοληθήκαμε με το ύψος του αυτοκινήτου!). Αυτή η αμέλεια να το ξαναμετρήσουμε μετά την αλλαγή των αμορτισέρ μας κόστισε τα... κύπελλα και τους βαθμούς του αγώνα. Μικρό το κακό λοιπόν μιας και κάναμε έναν από τους καλύτερους αγώνες μας στις ειδικές της Χαλκιδικής και μάλιστα χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.

Στο καθαρά αγωνιστικό μέρος, το πλήρωμα κατέβηκε στον αγώνα με... ακμαιότατο ηθικό και το 106 σε καλή φόρμα και καλή ανάρτηση που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Νίκου και φαίνεται να είναι η μόνιμη επιλογή μας από εδώ και μπρος λόγω και του χαμηλού κόστος αντικατάστασης των αμορτισέρ.
Μετά τη βραδινή εκκίνηση με πολύ παλμό και πολύ κόσμο στην παραλία της Θεσσαλονίκης, τα αυτοκίνητα αφέθηκαν στον επιτηρούμενο χώρο δίπλα από την εκκίνηση και η σκέψη όλων ήταν στον καιρό που έριξε κάποιες μπόρες το απόγευμα και το βράδυ του Σαββάτου. Βέβαια το πρωί της Κυριακής είχαμε λίγα σύννεφα αλλά η πιθανότητα βροχής ήταν πολύ μικρή και τελικά δεν έβρεξε καθόλου σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Στόχος μας στον αγώνα θα ήταν πρώτα η νίκη στην κλάση μας των Ν/2 και μετά ένα καλό πλασάρισμα στα 1600αρια Β.Ελλάδος μιας και είχαμε την πρωτοπορία στη βαθμολογία του αντίστοιχου Κυπέλλου.

Πρώτη ειδική τα Πετροκέρασα, όπως τα τρέξαμε το 2003. Πανέμορφη ειδική στη μέση της αλλά με πολλές απαιτήσεις από τα φρένα μιας και τελειώνει σε συνεχόμενα κατηφορικά κομμάτια. Καλό πέρασμα και μάλιστα εκεί έχουμε και το καλύτερο πλάνο της φετινής σαιζόν από εξωτερική λήψη! Ο χρόνος μας είναι ο πρώτος N/2 και μέσα στα 1600 GrA (26ος γενικής) όντας μια πολύ καλή αρχή.
Συνέχεια στην Παλαιόχωρα Ι την οποία αν και κάναμε με καλό ρυθμό και χωρίς λάθος, κάναμε τον δεύτερο χρόνο Ν/2 με πρώτο τον πολύ καλό Γαλάνη που δείχνει το στόχο του. Η διαφορά μας στον αγώνα είναι στα 5" υπέρ μας, ενώ έχουν αρχίσει οι εγκαταλείψεις από τα 1600 Β.Ελλάδος με πρώτους άτυχους τους Ζάχο και Αργυρίου.
Πριν το service ακολουθεί ο Ταξιάρχης Ι με τα υπέροχα κατηφορικά κομμάτια που τον περνάμε με πολύ γρήγορο και σταθερό ρυθμό. Κάνουμε ίδιο χρόνο με τον καλύτερο φετινό από το Θερμαϊκού στο 9:05.56 και πιστεύουμε οτι δύσκολα θα κατεβάσουμε κι άλλο... Κάνουμε πρώτο χρόνο Ν/2 δίνοντας άλλα 5" και ασφαλίζουμε τη διαφορά μας ενώ αρχίζουμε να κοιτάμε που βρισκόμαστε σε σχέση με τα Α/6 και είμαστε 5" πίσω από τον Παρταλιό που είναι δεύτερος στη βαθμολογία του Β.Ελλάδος στα 1600 και το βαθμολογικό ενδιαφέρον ανάβει τη μάχη!

Μετά το service κατευθυνόμαστε για την Ολυμπιάδα, μια αγαπημένη ειδική. Έχουμε φορέσει για πρώτη φορά λάστιχα Hankook Z209 Hard μπροστά και πάμε για καλό πέρασμα στα πατημένα κομμάτια. Μέσα στην ειδική βρήκαμε και το μπροστινό αυτοκίνητο που είχε πρόβλημα αλλά δε μας εμπόδισε να περάσουμε (μπράβο στο Δουλκερίδη jr), αλλά η επίδοση δεν ήταν η αναμενόμενη μιας και κάναμε ίδιο χρόνο με το περυσινό πρώτο πέρασμα με... ημιβρόχινα λάστιχα! Εδώ παίρνουμε 2" από τον Παρταλιό και μας δίνει 1" ο Γαλάνης. Στο τέλος της ειδικής υπάρχει έλεγχος από τους τεχνικούς έφορους και εδώ είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε το ύψος να είναι εκτός ορίων σε δύο τροχούς. Πάνω που η εξέλιξη θα έδειχνε μάχη μέχρι την τελευταία ειδική, ήρθε αυτό για να μας χαλάσει την ηρεμία...

Η συνέχεια ήταν στη νέα ειδική του αγώνα, τον Τσουκαλά Ι, μια πολύ γρήγορη ειδική με πολλές καμπές για 4ες και 5ες. Έχοντας εμπιστευτεί τα νέα λάστιχα μπροστά ο Νίκος δεν κάνει κράτει στα πατημένα και σημειώνουμε καλό χρόνο στη γενική, έχοντας κερδίσει άλλα 2" από τον Παρταλιό και στον αγώνα μας χωρίζει μόνο ένα δευτερόλεπτο! ενώ ο Γαλάνης και πάλι μας έδωσε άλλα 3,5" και βρισκόταν μόλις 5" πίσω μας!!! Με αυτά στο νου αλλά και το πρόβλημα που άρχισε να ξεκαθαρίζει στο μυαλό του Νίκου για την προβλεπόμενη κατάληξη, ήρθε η ώρα για τον Ταξιάρχη ΙΙ. Με πολύ... φόρτωμα και πολύ όρεξη για φουλ επίθεση ο Νίκος κάνει χρόνο 6" κάτω από το προηγούμενο πέρασμα και χρόνο 8:59.87 !!! που με... κανονική ψυχική υγεία δεν θα γινόταν (με τις δεδομένες προφυλάξεις σε σημεία). Με πολύ μεγάλη χαρά για αυτό το πέρασμα στο τέλος της διαδρομής έχουμε αρχίσει να βρίσκουμε το νόημα της προσπάθειας και χαλαρώνουμε από τις μαύρες σκέψεις. Δυνατά κατέβηκε το βουνό και ο Παρταλιός που έκανε ίδιο χρόνο, ενώ χαλαρώσαμε λίγο την πίεση του Γαλάνη που έμεινε πίσω με επιπλέον 5".

Δύο ειδικές πριν το τέλος και με μόνο 1" να μας χωρίζει από τον Παρταλιό, είχαμε τώρα την Παλαιοχώρα ΙΙ που ξέραμε ότι ο Δημήτρης θα φύγει μπροστά λόγω των πολλών ανηφορικών κομματιών που έχει. Ενώ κάναμε και πάλι το καλύτερο δυνατό, κάναμε ίδιο χρόνο με τα περάσματα του Θερμαϊκού. Βέβαια είχαμε και μια μικρή ατυχία όταν ξηλώθηκε ένα πλαστικό φτεράκι του πίσω τροχού πού έβρισκε στον τροχό κάνοντας έντονο θόρυβο και από το παράθυρο φαινόταν σαν.. στραβή λαμαρίνα που έκανε την καρδιά του Νίκου να πάει στην κούλουρη! Στο τέλος της ειδικής κατέβηκε από το αμάξι και κατάλαβε τι έγινε, ξήλωσε το φτεράκι και το.. πέταξε στο πίσω μέρος του 106. Με έκπληξη είδαμε ότι ο Παρταλιός είχε ανοίξει μόνο για 2" (αργότερα μας είπε ότι έπαθε κράμπα μέσα στην ειδική!).

Έτσι πήγαμε για να τα δώσουμε όλα στην τελευταία ειδική, τον Τσουκαλά ΙΙ, τη στιγμή που πολλά πληρώματα θα έκοβαν ρυθμό για να σιγουρέψουν τον τερματισμό. Έχοντας εμπιστευτεί κάποια από τα γρήγορα περάσματα, κατεβάσαμε 4" από το προηγούμενο πέρασμα και περιμέναμε να δούμε και το χρόνο του Παρταλιού για να δούμε το τελικό αποτέλεσμα! Ο Δημήτρης έκανε και αυτός ένα πολύ καλό πέρασμα και είχαμε και σε αυτή την ειδική τον ίδιο χρόνο! με νικητή της "κόντρας" τον Παρταλιό για 3". Αυτές οι "κόντρες" είναι που κάνουν τους αγώνες ενδιαφέροντες και αυτά είναι που θυμόμαστε την επόμενη ημέρα και ο Δημήτρης το ξέρει αυτό και χάρηκε για την αγωνία της εξέλιξης όσο και μεις.

Μετά το τέλος του αγώνα ήρθε και η ακύρωση ως φυσικό επακόλουθο της μέτρησης και έτσι δεν πήραμε τους βαθμούς της 3ης θέσης στα 1600 Β.Ελλάδος που θα μας είχαν εξασφαλίσει μεγάλο προβάδισμα για τη συνέχεια και με μόνο δύο αγώνες να μένουν σε Αλεξ/πολη και Σέρρες. Ας είναι, ο αγώνας που κάναμε ήταν όσο καλός θέλαμε, τερματίσαμε στην 23η θέση της γενικής σε αγώνα Πρωταθλήματος με τις καλύτερες δυνατές συμμετοχές και ακούσαμε τα καλύτερα λόγια για τα περάσματα μας. Η συνέχεια λογικά πρέπει να δοθεί στο ράλλυ Αλεξανδρούπολης.

Παραλειπόμενα :
- Είχαμε κοινό service με την ομάδα του Ε.Μ.Π. και το πλήρωμα των Μάνου Παπαγεωργίου και Αγγελικής Βαρουξή. Στο service είχαμε την βοήθεια του Σίμου τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ! Βοηθός μας όλο το διήμερο ο Γιάννης που είχε και το 106 του Παφ φορτωμένο με τα λάστιχα.
- Αυτή τη φορά το είδαμε!!! Το Peugeot Sport Club που ήρθε οργανωμένο για να δεί τον αγώνα, είχε και πάνό... "GO GALFAS!!!". Ευχαριστούμε για την έκπληξη! και για τις φωτογραφίες μου μας στείλατε.
- Τις πανσέτες του "ψητά" - service man του TRF, του Ανδρέα (hunter) θα τις θυμόμαστε για καιρό. Ότι καλύτερο !!! και μας έστειλε και φωτογραφίες!