Αγώνες

Η δεύτερη εξόρμηση της χρονιάς θα ήταν το Ράλι Θερμαϊκού, αγώνας του Πανελλήνιου Κυπέλλου για την άσφαλτο και παράλληλα για το Κύπελλο Β. Ελλάδος. Και αυτό τον αγώνα τον είδαμε για πρώτη φορά μιας και πέρυσι είχαμε χάσει την ευκαιρία να συμμετέχουμε στο Θερμαϊκού. Ο στόχος, πέρα από ένα καλό αποτέλεσμα ήταν να ευχαριστηθούμε επιτέλους οδήγηση, μιας και δεν προλάβαμε να χαρούμε το μπλοκέ στο υγρό σπριντ του Ελατοχωρίου. Στον αγώνα συμμετείχαν 55 πληρώματα με αρκετές συμμετοχές και από την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ στην κατηγορία μας βρεθήκαμε 6 Peugeot 106 (5 γνώριμοι από Β. Ελλάδα και ένας από Αθήνα). Η πρόγνωση του Σαββάτου έλεγε για συννεφιά στην περιοχή του Χολομώντα, χωρίς βροχή. Έτσι φορέσαμε τα στεγνά μας λάστιχα και το πρωί της Κυριακής πήραμε εκκίνηση από την παραλία της Θεσσαλονίκης με κατεύθυνση την περιοχή του Πολύγυρου, όπου και βρίσκονται οι 3 επαναλαμβανόμενες ειδικές του αγώνα.

Στην εκκίνηση της πρώτης ειδικής (Παλαιοχώρα Ι, 12,7 χλμ.) είχαμε ψιλόβροχο και η διάθεση για αγώνα έπεσε νωρίς. Στη διάρκεια των πρώτων χιλιομέτρων είχαμε και 2-3 γλιστρήματα και είπαμε να πάμε φυλαγμένα. Προς το τέλος που ήταν στεγνά, το δώσαμε λίγο παραπάνω για να μη μείνουμε και πίσω σε χρόνο. Κάναμε τον 3ο χρόνο στα Ν/2 (36ος γενικής) αλλά το μούδιασμα με τις καιρικές συνθήκες υπήρχε ακόμα.

Η δεύτερη ειδική ξεκινούσε πολύ κοντά στον τερματισμό της πρώτης και ήταν ο μισός Χολομώντας με το κατηφορικό κομμάτι. Το καλό ήταν ότι είχε σταματήσει το ψιλόβροχο αλλά και στην εκκίνηση του Ταξιάρχη Ι (13,2 χλμ.) είχε υγρασία στο δρόμο. Αμέσως όμως είδα οτι ο δρόμος στέγνωσε και αρχίσαμε να πιέζουμε. Σε ένα ρεσιτάλ συνοδήγησης από το Γιώργο και ένα πολύ καλό ρυθμό και ελαφριές τοποθετήσεις στις κατηφόρες του αυτοκινήτου, είχαμε πιάσει ένα γρήγορο και θεαματικό ρυθμό που δεν είχαμε κάνει μέχρι σήμερα. Βλέποντας και αρκετό κόσμο σε ορισμένα σημεία έγιναν και κάποιες υπερβολές για να σπάσει η μονοτονία ενώ στο τέλος της ειδικής πανηγυρίζαμε μέσα στα μπάκετ από τον τρόπο που κατεβήκαμε το βουνό. Και στους χρόνους πήγαμε εξαιρετικά μιας και κάναμε τον πρώτο χρόνο της κατηγορίας, τον 15ο γενικής (αν και οι πρώτοι είχαν πιο πολλή υγρασία) και το καλύτερο ήταν πως είχαμε πάρει μισό λεπτό διαφορά από το τρίτο πλήρωμα της κατηγορίας δίνοντας ουσιαστικό πλεονέκτημα για το τελικό αποτέλεσμα! Ήταν το καλύτερο πέρασμα ειδικής που είχαμε κάνει μέχρι τότε.

Ο καιρός όμως δεν έλεγε να ηρεμήσει και στην τρίτη ειδική, το μικρό και γρήγορο Αγ. Πρόδρομο Ι (5 χλμ.), ξεκινήσαμε πάλι με βρεγμένο δρόμο. Εκεί πήγε να γίνει και πάλι το κακό με γλίστρημα με 4η στο κιβώτιο, οπότε το αφήσαμε λίγο για να φυλάξουμε τη διαφορά που είχαμε μέχρι τότε και να πάμε με ασφάλεια για τη δεύτερη θέση της κατηγορίας. Σε αυτή την ειδική κάναμε τον 3ο χρόνο Ν/2 (29ος γενικής). Στο Service Park που ακολούθησε ήμασταν στη δεύτερη θέση στα Ν/2, με διαφορά 25" από τον πρώτο και 28" από τον τρίτο της κατηγορίας κάτι που σίγουρα ήταν ο στόχος μας σε επίπεδο αποτελεσμάτων. Το μόνο που ευχήθηκα ήταν να έχουμε καλό καιρό για να χαρούμε οδήγηση και γι' αυτό αφήσαμε τα στεγνά λάστιχα, παρόλο που είχαμε και λάστιχα βροχής στο service car του Δ. Διάφα (Νο 16, Clio Maxi).

Στην επανάληψη της Παλαιοχώρας είχαμε σχεδόν στεγνό δρόμο, οπότε πήγαμε καλύτερα από το πρώτο μουδιασμένο πέρασμα. Βελτιώσαμε το χρόνο κατά 27" κάνοντας πάλι το δεύτερο χρόνο στα Ν/2 με εξασφαλισμένη διαφορά ασφαλείας.

Πέμπτη ειδική η επανάληψη του Ταξιάρχη, με ομίχλη στην εκκίνηση ! Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ και πάλι ευχαριστηθήκαμε αυτή την καταπληκτική ειδική. Λίγο πριν το τέλος όμως, στο κατηφορικό κομμάτι κατάλαβα κάποια αλλαγή στο πεντάλ του φρένου και το φύλαξα ελαφριά μη ξέροντας τι συμβαίνει. Και πάλι είχαμε το δεύτερο χρόνο στα Ν/2 όμως τώρα είχαμε κάνει 16" πιο αργό χρόνο από το πρώτο πέρασμα! μιας και είχαμε ρυθμό συντήρησης. Στο τέλος της ειδικής είδα ότι η αριστερή δισκόπλακα είχε καεί άσχημα, τη στιγμή που η δεξιά ήταν μια χαρά.

Στο δρόμο για την τελευταία ειδική, έστρωνα την καμένη δισκόπλακα για να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα για το σύντομο Πρόδρομο των 5 χλμ. αλλά κυρίως για να μην "αρπάξει" και σπάσει! Σε πολύ ομαλό ρυθμό κάναμε και την τελευταία ειδική, χαρίζοντας βέβαια θέαμα στους θεατές στις τελευταίες ανηφορικές στροφές του Αγ. Πρόδρομου ΙΙ και πήραμε το δρόμο της επιστροφής στη Θεσσαλονίκη ξέροντας ότι είχαμε κάνει το κέφι μας και έχοντας μια πολύ καλή θέση στον αγώνα. Τελικό αποτέλεσμα, 2η θέση στη Ν/2 και την 24η θέση στη γενική κατάταξη.

Η βραδιά έκλεισε στο Μακεδονία Παλλάς με την απονομή των κυπέλλων, κλείνοντας μια άψογη διοργάνωση από τον Α.Ο.Θ. Στο δρόμο της επιστροφής στην Κοζάνη, ήμασταν χωρίς τακάκι φρένων αριστερά.
Τη Δευτέρα είδαμε στο συνεργείο του Τρ. Σακκελάρη, χορηγού μας και για τη φετινή χρονιά, ότι η αριστερή δαγκάνα κόλλησε και γι΄ αυτό τελείωσε γρήγορα το τακάκι και υπερθερμάνθηκε η δισκόπλακα...

Παραλειπόμενα :
- Και αυτή τη φορά είχα βοήθεια στο τσεκάρισμα των ειδικών από το 206club.gr ! Το Σάββατο πρόλαβα να δω την Παλαιοχώρα και τον Ταξιάρχη... νύχτα παρέα με τον Τάσο (Sidobre) με το 206 του!
- Σε αυτό τον αγώνα προβάλαμε τα καταστήματα γυναικείων ενδυμάτων "Costa Elena" στον Εύοσμο Θεσ/νίκης!
- Στο service είχαμε τη βοήθεια του Μάκη Διάφα και του Νίκου Πάπιστα. Ο δεύτερος ήθελε να πάω να του πάρω και τυρόπιτα στο πρώτο service !!