Αγώνες

Το φημισμένο Ράλι Κένταυρος που τρέχει τις πλαγιές του Πηλίου, ήταν ο δεύτερος αγώνας που δηλώσαμε συμμετοχή. Το ανεβασμένο επίπεδο των συμμετοχών από όλη την Ελλάδα και ο άστατος καιρός ήταν τα νέα χαρακτηριστικά που είδαμε σε αυτό το ράλι. Ως στόχο είχαμε θέσει την ασφάλεια στις επικίνδυνες πλαγιές αλλά με ένα πιο σβέλτο ρυθμό από τον πρώτο αγώνα. Μετά από 6 ειδικές και χωρίς κανένα πρόβλημα, τερματίσαμε στην 37η θέση της γενικής κατάταξης!

Ο καιρός που έβρεχε όλο το Σάββατο, μας έκανε τη χάρη και ξημέρωσε χωρίς βροχή και με ένα θαυμάσιο ήλιο. Πολλά πληρώματα φόρεσαν στεγνά ελαστικά ενώ εμείς είχαμε μια επιλογή, αλλά τι επιλογή! Βρέθηκαν μεταχειρισμένα και χαραγμένα αγωνιστικά λάστιχα Bridgestone 540 τα οποία δεν είχα προλάβει να δοκιμάσω και το πρώτο "τεστ" έγινε καθώς ανεβαίναμε τη διαδρομή της... ανάβασης Πορταριάς! Εκεί είδα ότι πατάνε καλά και προβλέψιμα αν και στα φρένα δεν είδα και την καλύτερη απόδοση.

Έτσι με καλό πάτημα στα λάστιχα και καλό καιρό πήραμε θέση για εκκίνηση της πρώτης ειδικής, την Αλυκόπετρα. Είναι μια ειδική που δε με φοβίζει σε κανένα σημείο και την εμπιστεύομαι. Το μόνο που δεν πήγε καλά ήταν τα φρένα και ιδίως στις κεραίες, έφυγα με μούτρα από το φρενάρισμα και τα τσιμεντένια τοιχάκια πέρασαν κοντά από την πόρτα.. Στο τέρμα είδα ότι έκανα ίδιο χρόνο με ένα ακόμη Ν/2 και κοντά σε άλλους της κλάσης ενώ είδα και τη μεγάλη διαφορά στους χρόνους που δίνουν τα αγωνιστικά λάστιχα. 43ος γενικής από 63.

Στη δεύτερη ειδική είδαμε τη συννεφιά να έχει πιάσει τις πλαγιές που θα διασχίζαμε και μόλις πιάσαμε να μπαίνουμε στο δάσος στο Καράβωμα, μπήκαμε σε ομίχλη και σε βρεγμένο οδόστρωμα. Εκεί στα πατημένα κατηφορικά, έκοψα και πήγα φυλαγμένα και σίγουρα όπου έβλεπα, με αποτέλεσμα να φύγουν πολλά δευτερόλεπτα χαμένα. Βλέποντας όμως τόσες εγκαταλείψεις σε μια ειδική, τη φύλαξα υπερβολικά. Αργότερα μάθαμε ότι τα μισά αυτοκίνητα την πέρασαν χωρίς ομίχλη.

Στο ενδιάμεσο κομμάτι, γεμίσαμε με... απλή αμόλυβδη βενζίνη σε ένα βενζινάδικο (επιτρεπόταν) και με αυτή τη βενζίνη τελειώσαμε όλο τον αγώνα. Και ενώ είχε αρχίσει να φεύγει το άγχος, φτάσαμε και στις Μηλιές, μια ειδική που είχε μεγάλη ποικιλία και ενδιαφέρον για τον οδηγό. Εκεί μου έκανε εντύπωση ότι τα λάστιχα δούλευαν πολύ καλά και στα φρένα και τα εμπιστεύτηκα για να πάω γρήγορα. 38η γενικής και 4η θέση στα Ν/2.

Στο service park βρήκαμε μια σκιά με το Γιώργο και ενημερωθήκαμε για τα αποτελέσματα από το Internet για να φύγουμε μετά για το δεύτερο πέρασμα των ειδικών. Και στη δεύτερη Αλυκόπετρα πήγαμε σβέλτα, αν και το χρονόμετρο σταμάτησε ένα δεύτερο αργότερα, 35ος γενικής και ξανά 4η στα Ν/2!

Με.. πολύ ανεβασμένο το ηθικό κάνουμε και το δεύτερο Καράβωμα και ρίχνουμε 33" από το πρώτο πέρασμα! αλλά αυτή τη φορά με καλό καιρό. 34ος χρόνος και πάλι 4ος Ν/2. Χαρές και τραγούδια είχαμε, τα τραγούδια από το ράδιο!

Στην τελευταία ειδική, τις Μηλιές ΙΙ, γλυκαθήκαμε από το ρυθμό που πιάσαμε και δεν κάναμε καθόλου κράτει για να τερματίσουμε. Με φουλ ρυθμό λοιπόν και με τέλειες οδηγίες από το Γιώργο, ρίξαμε στο τέλος 7" από το πρώτο πέρασμα, με τις ίδιες καιρικές συνθήκες! 31ος χρόνος γενικής στους 50 που θα έβλεπαν τερματισμό και ξανά 4ος στα Ν/2. Αυτό το πέρασμα θα το θυμόμαστε για καιρό.

Σε αυτό τον τερματισμό δεν είχαμε το αίσθημα της ανακούφισης αλλά αυτό της χαράς από το ρυθμό που κρατήσαμε στις... στεγνές ειδικές που τρέξαμε. Το Κένταυρός δικαίωσε την επιλογή μας να το τρέξουμε έστω και χωρίς εμπειρία, αλλά με πολύ όρεξη και λίγη προσοχή. Επόμενος αγώνας θα είναι το Ράλι σπριντ του Α.Ο.Θ. στο Λιβάδι.