Αγώνες

Μετά την καλή μας εμφάνιση στο Ράλι Δ.Ε.Θ. είχαμε ως επόμενο αγώνα το Ράλι Αλεξανδρούπολης που διοργανώθηκε για πρώτη φορά από την τοπική λέσχη Ο.Φ.Α.Α. Σε αυτό τον αγώνα δηλώσαμε συμμετοχή 5 πληρώματα από την Κοζάνη, οπότε θα είχαμε και καλή παρέα παρά τη μεγάλη απόσταση. Εκτός αυτού είχαμε και την υποστήριξη και άλλων φίλων από την Αλεξανδρούπολη, όπως της φανταστικής Λιάνας που γνώρισα μέσα από το 206club.gr και μας έδωσε το 206cc της για να κάνουμε τις δοκιμές μας!! Ναι, κάναμε και αναγνώριση με cabrio...

Ο αγώνας είχε 3 Ε.Δ. που έγιναν από 2 φορές, όλες γύρω από την πόλη. Η πρώτη, τα Πεύκα 9 χλμ, ήταν αρκετά στενή και στριφτερή στην αρχή (που πάντα μου αρέσει), η Κίρκη ήταν η μεγαλύτερη με 18χλμ και πολύ γρήγορη, ενώ η μικρότερη ήταν 4 χλμ και περνούσε δίπλα από την Εθνική Οδό. Ξεκίνησαν 32 πληρώματα, 4 στην κλάση Ν/2 και ένα Ν/1. Στον αγώνα ήθελα να δοκιμάσω να πιέσω για να δω τα αποτελέσματα των βελτιωμένων πίσω αμορτισέρ και σινεμπλοκ άξονα που είχα περάσει πρόσφατα και βοήθησαν να σταθεροποιηθεί πολύ το πίσω μέρος. Αυτό ήταν και το σημείο που δεν είχα προσέξει ιδιαίτερα στο ΔΕΘ και δεν είχαμε σωστή ευστάθεια σε γρήγορα κομμάτια.

Στην πρώτη ειδική, τα "Πεύκα Ι", πίεσα αρκετά και σταθερά και είχα 2-3 μικροδιορθώσεις και μια μεγαλύτερη μέσα στο χωριό Πεύκα όπου περνούσε για λίγο η Ε.Δ. Παρόλα αυτά η δοκιμή του στησίματος ήταν επιτυχής γιατί ο χρόνος μας ήταν ο 12ος γενικής και μόλις 1" πίσω από τον πρώτο στα N/2. Το μισό πέρασμα της ειδικής, από την αρχή μέχρι και μετά το χωριό, μπορείτε να το δείτε στις φωτογραφίες-video του αγώνα!

Μιας και φαινόταν εύκολη υπόθεση η δεύτερη θέση στην κατηγορία, ο Γιώργος πρότεινε να πάμε με περισσότερη σιγουριά και συμφώνησα, μιας και στα πατημένα κομμάτια της "Κίρκη Ι" πήγαμε χωρίς... διορθώσεις. Στο τελείωμα όμως, 5 στροφές πριν το τέλος, και ενώ πίεζα στην κατηφόρα, έμεινα από φρένα! και σε μια κλειστή κατηφορική με... τσαρουχωμένο πεντάλ, έπιασαν απότομα και μπλόκαραν οι τροχοί με αποτέλεσμα να βγει το μισό αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου, αλλά το χειρότερο ήταν ότι ένιωθα αμέσως ένα τρέμουλο στο τιμόνι, ιδίως όταν ήταν στριμμένο. Έτσι έκοψα και απλώς τερμάτισα την ειδική, κάνοντας παρόλα αυτά και τον 19ο χρόνο γενικής και 3ο Ν/2.

Στο τέλος της ειδικής είδαμε ότι από το φρενάρισμα, τα ήδη ταλαιπωρημένα για 4 αγώνες λάστιχα είχαν φτάσει μέχρι τα λινά και είχαν κοπεί και μερικά... Το ενδεχόμενο της εγκατάλειψης ήταν που με έκανε να περάσω την 3η ειδική "Μάκρη Ι" των 4χλμ, με αλάρμ και ρυθμό βόλτας και εκεί σκεφτόμουν τι μπορούσα να κάνω αφού δεν υπήρχαν δεύτερα λάστιχα.. Σε αυτή την ειδική χάσαμε ένα λεπτό και βρεθήκαμε στην προτελευταία θέση της γενικής..

Στο δρόμο για το service park αποφάσισα να βάλω τα πίσω αγωνιστικά Pirelli εμπρός και πίσω αναγκαστικά θα έπρεπε να βάλουμε τα... βολτίσια Bridgestone 720 που μάλιστα τα είχα πάρει από τα... πεταμένα καταστήματος ελαστικών... Στα 20 λεπτά που διαρκεί το service αλλάξαμε με το Γιώργο όλα τα λάστιχα και ήμασταν έτοιμοι για αναχώρηση. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που κάναμε κάτι στο αυτοκίνητο κατά τη διάρκεια ενός service!! και τουλάχιστο μπορέσαμε να συνεχίσουμε με ασφάλεια τον αγώνα μας.

Στην επόμενη ειδική αρχίσαμε να καλύπτουμε το χαμένο χρόνο ξανά με σταθερό ρυθμό. Στην αγαπημένη μου ειδική του αγώνα, τα Πεύκα (ΙΙ), με το περίεργο setup ανάρτησης και ελαστικών κάναμε και πάλι 2ο χρόνο στα Ν/2 και.. 15ο γενικής!! και είδαμε ότι αξίζει να μην αφήσουμε γκάζι μιας και υπολόγισα ότι προλαβαίνω να πιάσω τον 3ο της κατηγορίας.

Στην επανάληψη της Κίρκης και χωρίς καλή ευστάθεια στα γρήγορα κομμάτια, κάναμε 3ο χρόνο στην κατηγορία και τον 17ο γενικής στους 27 που συνέχιζαν τον αγώνα. Ήμασταν μόνο 1 δευτερόλεπτο πίσω από τον 3ο της κατηγορίας και έμενε μόνο η μικρή Ε.Δ. των 4 χλμ., όπου παίρνοντας την... 4η θέση στα Ν/2 και 22η γενικής, πήραμε ακριβώς το 1" της διαφοράς και είχαμε ακριβώς τον ίδιο χρόνο, στην 3η θέση της κατηγορίας μας και στην 21η της γενικής κατάταξης. Λόγω του καλύτερου χρόνου μας στην 1η ειδική πήραμε και το κύπελλο της 3ης θέσης, που μπορούμε να πούμε ότι μας... ξεπλήρωσε η τύχη.

Με όλα αυτά τα επεισοδιακά και το καλό φινάλε, αυτός ο αγώνας είναι αυτός που μου έμεινε με την... καλύτερη ανάμνηση! Κάτι το όμορφο κλίμα της παρέας, κάτι η σωστή διοργάνωση και η όμορφη Αλεξανδρούπολη, αυτό τον αγώνα θα τον θυμόμαστε για καιρό. Παρόλα αυτά μείναμε από... αναλώσιμα λίγο πριν το τέλος της αγωνιστικής περιόδου και για τη συνέχεια πρέπει να αναπληρωθούν οι απώλειες σε φρένα, λάστιχα και ανάρτηση που μπροστά παραμένει η ίδια από την αρχή της χρονιάς. Η συνέχεια είναι ακόμα άγνωστο που θα δοθεί.